‘सर्वसाधारण’ सभा: (भाग २)

Conveyance deed हा पराकोटीचा complicated आणि गूढ मुद्दा असतो. घराच्या किंवा सोसायटीच्या नावे जागा हस्तांतरीत करणे किंवा सरळ शब्दांत सांगायचे झाल्यास ‘मालकीची’ करणे हे बिल्डरचे खरंतर कर्तव्य असते पण इथेच ही लोकं आडमुठेपणा आणि टाळाटाळ करतात. जेव्हा जेव्हा या मुद्द्याची चर्चा होते तेव्हा बिल्डरकडे संशयाच्याच चष्म्यातून बघितल्या जाते. विधातेंनी या मुद्द्याला हात घालत शांत स्वरात बोलणे सुरु केले. ‘त्याचं कसंय की आपल्या इथे फेज-१ आणि फेज-२ अशा दोन्ही फेज साठी आता सोसायटी निर्माण झाल्या आहेत. यांच आता एक फेडरेशन होईल. विविध ठिकाणी या फेडरेशनचे आपल्याला registration करावे लागेल. असे ठरवण्यात आलेय की हे Conveyance deed या फेडरेशनच्या नावे करण्यात येईल. त्याचं कारण की दोन्ही फेज साठी एकच रस्ता वापरण्यात येतो... त्या road वरचे lights वगैरे हे common amenities मध्ये येतात. पुन्हा मार्किंग इत्यादी भानगडी असतात. त्यामुळे दोन Conveyance deeds वेगळे करण्यापेक्षा एकाच फेडरेशन च्या नावे करूया...’

हे ऐकून सभेत एकच गहजब झाला. ‘नाही...नाही’... ‘हे शक्य नाही’...’अमान्य आहे’... ‘not done’ असे आवाज ऐकू येऊ लागले. विधातेंनी सगळ्यांना शांत बसण्याचे आवाहन केले पण कुणी ऐकण्याच्या मूड मध्ये नव्हते. थोडक्यात बिल्डरने बॉम्ब टाकला होता. शेवटी हंगामी समिती मधल्या एक-दोन लोकांनीच सभेला शांत करण्याचे प्रयत्न सुरु केले. ह्या घटनेचे संक्षिप्त रेकोर्डिंग येणेप्रमाणे-

‘मी म्हटलं होतं ना... हा आडी टाकणार.’

‘हे फार serious आहे बरं का देवकाते साहेब... आपल्याला सांभाळून आणि strategically पुढे जावे लागेल.’

‘Strategy गेली मसणात... direct सांगा जमणार नाही... सभेला अमान्य आहे म्हणून.’

‘अहो पुरंदरे वहिनी... आमच्या रोहिणीच्या बिल्डरनी पण केवढा वेळ लावला होता... बापरे... सगळे बिल्डर मेले सारखेच...आणि तिचं तर 4BHK Row House आहे.’ (प्रस्तुत वाक्य कानामात्रेसहित जसे च्या तसे इथे लिहितोय कारण हे मला edit करावेसे वाटले नाही... खासकरून “4BHK Row House”...असते एकेकाची प्रवृत्ती... जाऊ द्या.)

‘(फोनवर) अगं सुनयना... मला वेळ होईल यायला बहुतेक... लांबेल ही मिटिंग... तुम्ही लोकं जाऊन या मिनेकडे.’

‘ये उल्लू बना राहा भाई अपनको. इसको तो accept करना ही नही किसीभी हाल में.’

‘No..No..No…’

‘काय फालतुगिरी आहे राव...’

एक मनुष्य उभा राहून विधातेंना तार सप्तकात ओरडून सांगू लागला, ‘पुण्यात या घडीला ८५% Conveyance deed pending आहेत. आम्हाला आमच्या सोसायटीच्या नावे हे deed पाहिजे... फेडरेशन बीडरेशन आम्हाला माहित नाही.’

‘Finally गेम केलाच यांनी.’

‘तुम्ही reputed बिल्डर आहात... This wasn’t expected from you, sir.’

‘च्यामारी ... तुम्ही कशाला सर बीर म्हणताय त्याला.’ (एक खालच्या पट्टीतला स्वर)

‘काय झालं... काय म्हणाला हा विधाते Advocate? मी call वर होतो.’

(आजूबाजूच्या मोजून चार लोकांनी कपाळावर हात मारला.)

‘हे असंय... ह्याचं आपलं फोनवर वेगळंच deed सुरु आहे.’

‘Deed नाही, Deal चालू असेल... हाहाहाहा.’

‘निशा, समोरच्या लाईनीत ये ना... तुला ऐकू येतेय का तिथे?... important point आहे हा.’

‘मम्मीSSS... चल ना... भूक लागली ना.’

विधातेंनी सभेचा ‘राग’रंग बघून अखेरचा प्रयत्न म्हणून कारणे सांगायला सुरुवात केली, ‘Individual Conveyance deed द्यायचे झाल्यास Remarking करावे लागेल. तसा plan तयार करून submit करावा लागेल. हा वेळखाऊ प्रकार आहे...’. विधातेंचे बोलणे अर्धवट तोडत भाई तेलंग करारी आवाजात त्यांना उद्देशून म्हणाले, ‘अहो विधाते, कसलं demarcation? Plan sanction होतो तेव्हाच हे सगळं केलं जातं. दुधखुळे समजले की काय आम्हाला? म्हणे Remarking. स्पष्ट बोला.’ एव्हाना विधातेंची बोबडी वळली होती. ते पाहून बिल्डरने स्वतः माईक हाती घेतला.

बिल्डर ने गंभीर आवाजात बोलणे सुरु केले, ‘तुमचा रोष मी समजू शकतो पण ही सगळी कामं शक्य तितक्या लवकर complete व्हावीत एवढाच आमचा हेतू आहे. त्याकरीताच फेडरेशनच्या नावे deed करायचा विचार होता. शेवटी सर्व तुमचंच आहे. आम्ही हातचं राखून थोडीच काही करणार आहोत.’

तेलंग काकांनी उत्तरादाखल असे सांगितले की अजून दोन wings चे काम सुरुय. ते कधी होईल ते सांगता येत नाही. या तिसऱ्या फेज च्या completion नंतर समजा बिल्डरने फेडरेशन करायचे ठरवले तर सगळी कामं ‘अनिश्चित काळासाठी’ स्थगित होतील. ज्या दोन फेज पूर्ण झाल्या आहेत, त्यांची कामं मार्गी लागणे ही priority आहे.

बिल्डरचे ‘हो-नाही’ सुरूच होते. विविध प्रकारे तो लोकांना समजावयाचा प्रयत्न करत होता पण लोकांनी त्याच्या म्हणण्याला अजिबात भिक घातली नाही. अखेरीस बिल्डरला नरमाईची भूमिका घ्यावी लागली आणि प्रत्येक सोसायटीच्या नावे खरेदीखत करायचे ठरवल्या गेले.

‘MoM मध्ये लिहून घ्या... put it down on paper आणि वाचून दाखवा आम्हाला... शिंदे काका बघा बरं जरा काय लिहिलंय त्यांनी’, एक चतुर माणूस ओरडला. बिल्डर शेजारी बसलेल्या एकाने सगळे व्यवस्थित टिपले होते आणि ते त्याने हंगामी समितीतल्या काही सदस्यांना वाचून पण दाखवले. आमचा बिल्डर मुरलेलं जुनं लोणचं असल्याने त्याला या गोष्टींची सवय असावी. त्याच्या चेहऱ्यावर कुठलेच भाव उमटले नव्हते. लोकांच्या चेहऱ्यावर मात्र विजयश्रीचा आनंद ओसंडून वाहत होता. तेलंग काकांनी उगाच आपल्या भरगोस मिशीला पिळ दिले. झालं, एकदाचा समेट घडला. संसदेत मांडली असतात तसली बाकं तिथे असती तर या महत्वाच्या मुद्द्याला approval देताना खरोखर ‘आव्वाज’ झाला असता. आता लोकांचे टेंशन जरा कमी झाले होते. सभेतील वातावरण जरा निवळतेय असा भास होत असतानाच, मुळीक नावाच्या एका इसमानी आणखी एक ज्वलंत मुद्द्यात रॉकेल ओतले... ‘Approach Road.’

(क्रमशः)